Niyazımdır Şiiri - İsmet Bora Binatlı

Niyazımdır

Medine yollarında günüme gün katılsın

Sahabinin içinde bana da ün katılsın

Dökülsün kubbesinden üstüme yağmur yağmur

Resulümden şefaat, Rabbimden rahmetle nur

Aksın gönlüme har dem sevgisi Peygamberin

Minderi ben olayım oturduğu mimberin

Mescid-i Nebevi de dolsun içime soluk

Aksın kanım uğrunda isterse oluk oluk

Yaksın içimi aşkı o Resulü Zişanın

Ne manası kalır ki ondan öte cihanın

Son nefeste dudağım onun adını ansın

Yanmakta huzur bulsun gönlüm aşkıyla yansın

Dizlerimin üstünde sürünerek varayım

Şefaat etsin diye yıllarca yalvarayım

Selâm verip huzurda selâma cevap alsam

Sonra kendimden geçip öylece orda kalsam

Arınsam günahlardan, kalbim huzurla dolsa

Ne olurdu Allah’ım bunlar hakikat olsa

Medine yollarında günüme gün katılsın

Gerekirse bedenim köle diye satılsın

Alın götürün beni yola taş diye koyun

Ne olur duyun beni, ne olur beni duyun