KURTBEY 1959 yılında İstanbul Süleymaniye de doğdu
Karadeniz kökenli ailenin beş erkek çocuğundan dördüncüsü olan sanatçı
çok genç yaşlarında müzikle uğraşmaya başladı.
İlk bestelerini yetmişli yıllarında etkisiyle romantik, slow ve anadolu rock türünde
yapan Kurtbey dönemin çalkantılı ve kaotik ortamından dolayı bu çalışmalarını
yarıda bırakarak, uzunca bir süre suskunluk dönemine girdi.
Buna rağmen yinede sanatla ilgisini kesmeyerek, resim ve şiir e yöneldi ve bu alanlarda yüzlerce eserler sunan sanatçı.
çeşitli ra ...
Ömür dediğin ne ki dört satırdan ibaret
Tam yaşarken baharı aniden kışa dönen
Bir kaç damla göz yaşı bir yatırdan ibaret
İki vah vah sonrası birden alkışa dönen...............Kurtbey
O diye başlıyordu dilin zekatı gibi
Eriyordu sırrına biraz hayret ederek
Biraz dediysem hani azın on katı gibi
Uçuyordu adeta kendini kaybederek
Sıradan değildi bu korkuyordu kendinden
Ben korkular beslerken o anda çıka gelir
Sanki bir çocuk gibi oynardın benim ile
Tam ismini seslerken o anda çıka gelir
Yüklerdin vebalini seni öptüğüm dile
Varmış gibi tuttuğum ellerini saklardın
Nihayetine erip vesselam mı demeli
Sözün özüne inip sırra kadem basmalı
Dudağımız büzülür son kelam mı demeli
İşi biten kalemi belki sonra asmalı
Bir anlamı olmalı belki ilan etmeli
Biz ki sırlı perdenin gizlediği dünyada
Sureti suya düşen sadece yansımayız
Biz ki bütün alemin izlediği dünyada
Dostun yüzüne gülen gözden ırak simayız
Gölgemizle yürürüz bulutsuz havalarda
Hey ağız boş yere açılma sakın
Dil hakkı vermeyen sözlere yazık
Edebi ahlakı şöyle bırakın
Ar sanıp okuyan gözlere yazık
Diz boyu çamura bulanmış insan
Umudun adını ne koysun yürek
Saatler yokluğa vurur amansız
Kulağım kapıda o sun diyerek
Yanarım öylece issiz dumansız
Unuttum sayende neydi ki adım
Şu duvarda asılı takvimde bile yoksun
Hangi günün ertesi ya da evvelindesin
Bunca günahın varken nasıl cennete soksun
Kalem tutan meleğin bak şimdi elindesin
Fazla söze gerek yok sana yeter darası
Bir son yazmalı insan mürekkebi kanından
Başlamadan kalemi ağlatmalı diyorum
Birkaç satır sonrası geçerken yakınından
Ruhunu son limana bağlatmalı diyorum
Diyorum ki yakmalı ne varsa düne ait
Çevrilir her tarafın sadece hissedersin
El ile tutamazsın ama vardır bilirsin
Kimse bilmese bile kendine çok şey dersin
Etrafına ördüğün dört duvardır bilirsin
Hadi artık üzülme sürmez ki ilelebet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!