Niyazi Sakar Şiirleri - Şair Niyazi Sakar

Unutma sahibi sensin şimdi yaşadıkça bulunduğun yerin

Temizlesende pis kalsada sorumlusu sensin çevrendeki her zehrin

''Nasıl olsa ölüm var neyim kalır''demen senin ölümsüz bir cehaletin

Al faizi Hoca Nasrettinin kazanının doğurduğuna yoğur
Günahla doğmadı geçmişin geçmişine küfürler doğur
Sen ve senin gibilerin yüzünden artık Güneş bile soğur
İçtin ya faiz şarabını artık kalbin cehennemde soğur!

Kabul ettin edersin herkesi, herşeyi
Olmuşun sanki yol geçen hanı gibi
Hüzünlü acılı akar gider gözyaşlarım
Sanki Alleben'in tatsız içilmez suyu gibi...

Unutmadım unutamadım; aklımdasın
En gizli hazinemdesin; saklımdasın
Sevdirdin kendini bitmez ölümsüz sevdamdasın
her daim hem bu günümde hem doğmamış yarınımdasın...

.....Sen şusun, O şu, siz susun, ben buyum... Sanki insanlık uzak yıldızlarmış gibiymişcesine hiçbirimiz insanız diyemiyoruz.. Halbuki insanlık bildiğimiz bütün değerlerden (din,şöhret, vs. vs.) önce gelir..
Bu gün aramızdan haksız yere sanal bir ecelle ayrılan batan güneşlerden bahsediyorum... Öleli yıllar olmuş Nazım Hikmet, Sabahattin Ali, v.b gibi bir daha doğmayacak ve ışık saçamayacak güneşleri önce kaybetmeye; yok etmeye çalışıyoruz, sonrada toprak olmuş tüm renkleriyle kendimizi affettirmek amacıyla ''mavi gözlü dev'' deyip yaşatmaya çalışıyoruz... Hem de kimlik numarası veriyoruz... (veya tarihte Hazerfen Ahmet Çelebi, İbrahim Müteferrika... var)

Bu şuna benzer:sanki geceyi aydınlatmak isteyen ve yerdeki denize suya veya su birikintisine aksetmiş olan bu yıldızların görüntülerini, (yakamoz) denizde gemilerle,yerde ise küçük su birikintılerinde ise ayağımızla tepeleyip yok etmeye çalışıyoruz...yıllar sonra yaptığımız geriye dönüşümsüz hatalarla yanıp tutuşuyoruz ne yazık...

Halbuki yerdeki suya gelen şavkını yok etmeye çalıştırılan bu küçük aydınlık araçları yine aynı yerde ve aynı değerindeler...Taki yıllar sonra başımızı göğe çevirip baktığımızda görüyoruz...Şöyleki ''nasıl olsa batan güneş sabah yine doğar'' gibi basit yorumlarla...Halbuki o batan; batırılmaya çalışılanlar bir daha asla doğmaz ve gelmezler...

Her karışında aynı kıymet
Gel insan ol insanlığı fethet
Vardığın yerde daim bahset
Üzerindeki insanlarla sağdır bu memleket...

A radım ömrü hayatım boyunca hep doğruyu
B ulamadım yanıtı kanımca sorduğum daim cevapsız kalan soruyu
C evabım kendimce 'aynen öyle' der gibidir
Ç ünkü belli olan sahte soğuklar her şey gün ışığında eriyendir
D efterde yazılı geçer akçe olanlarım var
E vetlerle hayırlı geçerli olanlarım var

Dayanacağız bütün saldırılara hiç pes etmeyeceğiz
Ne ATA'mızı ne Atalarımızı tepeletmeyeceğiz
Ne vatanımızı ne de vatandaşımızı ağlatmayacağız
Ne ufkumuzu ne de bayrağımızı karartmayacağız...

Hayatını yaşayamayan baharında nice koçyiğitler
Vatan için namus için toprağa girdi hepside şehitler
Göremedikleri bahar çiçekleri hep üstlerinde biter
Anne babaları da şehit çocukları gibi evlerini terkeder gider...

Bir haziran ayı ortasında gökteki ağlamaklı Güneş
Güneş değil sanki gece doğan aya ikiz bir kardeş
Gözleri bile almaz gönülsüzce ne ısıtır ne aydınlatır
Sanki gece gökteki doğan kederli ayı hatırlatır...