Gene bahar geldi Afşin eline
Dağda sümbül nergiz açıyormola
Binboğa dan esen hoyrat yeline
Cennet kokusunu saçıyormola
Kuzular yayılıp yüce dağlar da
Neden hayran sana âlem-i cihan
Sendeki bu sırra ermek isterdim
Kırk destan çıkacak bir İstanbulu
Adım adım gezip görmek isterdim
Boğazda yansıyan beyaz haleden
Vahhh vah
İyi gün dostları sarmış yanımı
Gördüğüm ihanet yakar canımı
Darda kimse sormaz oldu halimi
Fırsatı elimden bir bir kaçtı vahhh
Atı alan üsküdarı geçti vah
Bizim dereler
Aha geldim birkez göreyim diye
Çalıya dönmüş bak bizim dereler
Hallerin nicedir bileyim diye
Çalıya dönmüş bak bizim dereler
Bende bir yiğitdim sizlerden önce
Bak işte bellerim büküldü benim
Dişlerim döküldü ağzım kurudu
Lokma boğazıma çakıldı benim
Tarla sürer ekinleri ekerdim
Türklük çınarının oğuz soyundan
Yetmiş iki yılı şubat ayından
Afşin ilçesinin Tatlar köyünden
Hayat alemine katılmışım ben
Rızık dünyasının geçim yolundan
Sanki üç gün oldu doğdum doğalı
Ömür nasıl gelmiş geçmiş bilmedim
Aylar yıllar gitmiş bir kuş misali
Ellerimden nasıl uçmuş bilmedim
Hiç çocuk olmadım yedi yaşında
Bir dostuma
Otuzdokuz yılın tamamı çile
Çırpındıkça girdi hep halden hale
Oyuncağı olmuş kaderin bile
Tutmuş yakasında çekip duruyor
BOŞU BOŞUNA
Ömür boyu gözlerimin yaşını
Dere ettim amma...boşu boşuna
İçime gömdüğüm sabır taşımı
Yara ettim amma.... boşu boşuna
Her ne kadar inkâr eder olsam da
Günden güne artar durur bu sevda
Düşünce den düşünce ye dalsam da
Dimağımı yırtar durur bu sevda
Zaman geçer erir gider sanarken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!