Gerçeği yitirmiş sahte insanlık
Dost diye bağrıma bastığım yalan
Hayatı düştükten sonra öğrendik
Yalancı dünyanın temeli yalan
Geçmişle gelecek aynı tutulmuş
Yine yalnızım yine acılarla baş başa
Ne çileler çektim ne haller geldi bu garip başa
Hep kenarında kaldım mutlulukların
Hep mahkum oldu gözlerim, akıttığı yaşa
Ne anlayan var ne anlatabildiğim biri
İçsem içemiyorum öyle akmaktasın ki,
Geçsem geçemiyorum öyle bakmaktasın ki,
Yıldız yıldız titreşir ışıldarsın gözümde,
Uçsam uçamıyorum öyle uzaktasın ki.
Gün oluyor içime sokasım geliyor seni,
Adını yazacağım bütün şiirlere
Yar etmem seni yabancı ellere
Kokun sinmiş çiçeklere, güllere
Seni, seni çok ama çok seviyorum
Aklımı başımdan alan gözlerin
Dinlemedi beni sırdaşlarım
Tutmadı elimden kardaşlarım
Her taraftan kapandı yollarım
Seni düşünmekle geçti hep yıllarım
Derdimi anlattım dağlara taşlara
Yine sabah uyandığımda, acılarım başucumdaydı
Ümitlerim kırık dökük, yüreğim paramparçaydı
Belliydi alınyazımdı bu, kara kapkaraydı
Sevdiğim olsaydı yanımda, zindanlar bile saraydı
Yine çaresizim, yine ağlıyorum, biliyorum nafile
Şu an elimde resmine bakıyorum
Onunla yanımdaymış gibi konuşuyorum
Bazen elimi uzatıp tutayım diyorum
Ellerim boşluğa dalıp gidiyor
Vuslatı bıkmadan bekliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!