Hayatın acımasızlığı kalleşliği var derler
İnsanları, özellikle sevenleri yıkar derler
Hep sevenler sevdalarından dert yanarlar
Karardı sevdam zifiri oldu, beni bitirdi derler
Sevda dediğin kara olmalı ki, sevda diyebilesin
Seni başka kollarda düşünemem
Seni dünyadaki hiçbir şeye değişemem
Senden başkasını imkanı yok sevemem
Seni defterime yazdım artık silemem
Benim saatim sen yokken duruyor
Hani nerede kaldı verdiğin sözler,
Hani aşkta ölüme dek beraberdik,
Eloğlu uzayda buluşadursun,
Biz MALATYA'da birbirimizi kaybettik.
Kişiye gönül gerek, sevda gerek, aşk gerek,
Her sabah uyandığımda karşımdasın
Sen..! Sen benim kara belamsın
Bu gönül sılaya mı sanamı yansın
Senin karın hiçmi erimez Süphan Dağı
Üzerimde sanki bir gölgesin
Saat 21:38 dışarıda kar yağıyor
Oda ne tatlı tatlı telefon çalıyor
Kalbim sıkıştı hızlı hızlı atıyor
Galiba sevdiğim beni arıyor
Evet telefondaki ses sevdiğimindi
Duydum ki bir tanemi ele vermişler
Kalbimi yerinden söküp çekmişler
Bilseler ne büyük günah işlemişler
Seven kalpleri acımadan ayırmışlar
Gelin öldürün beni, onu benden koparmayın
Hayat bu arkadaşım, çoğu zaman acımasız
Yaşarsın işte, yaşamaksa sevgisiz aşksız
Seversin belki hayatta bir kere, oda karşılıksız
Böyle kurulmuş dünya, yarınlar hep umutsuz
İçine koyma dertlerini anlat açılırsın
Sevgilim artık beni tanımaz oldu
O zalim beni can evimden vurdu
Gözlerime yaş yerine kan doldu
Düşündümde büyük aşkımız nasıl kayboldu
Sevgilim mazideki anıları hatırlamıyor
Canım seni bana vermediler
Kızımız daha okuyacak dediler
Seni ne kadar sevdiğimi bilemediler
İkimize acıyıp kavuşsun demediler
Seni seviyorum dağlar kadar
Sırılsıklam olduk yağmur altında
Bulutlar ağlıyor yine arkadaş
Hep seller akıyor karşı dağlarda
Bu yağmur belki de dinmez arkadaş
Üstümüzden seller geçsin aldırma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!