Nerden başlasam gülmeye ağalanacak halime
Hangi alfabeden silsem adının harflerini
Ve neresinden başlasam ismini unutmaya..
Ne etsen, hangi şiire sığınsan
hangi limanı hatırlasan olmuyor bazen
ve acıtıyor insanı yalnızlık hissi
Gidebiliyor ama unutamıyor insan
Şimdi çalakalem yazılmış bir şiir gibi
Gözleri göğe çivilenmiş bir trafik levhası yada..
Öyle garip ve öyle hazinim ki
Yüzünü unutmaya yeltendiğim takvimlere gömüyorum gözlerimi..
Kayıt Tarihi : 12.2.2008 16:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çünkü,
Her insanın böyle bir hikayesi vardır.
Yukarıdaki dizeler de, insana işte bu hikayeyi anımsatıyor..
-Hüzünlerin, sevinçlerden ve mutluluklardan farkı: -Her hatırlandığında aynı sızıyı hissettirmesidir.
'Benim şiir dilim zayıftır, imgeden yoksundur' diye düşündüğünü biliyorum. Derim ki:
Hayatın dolayımından, yaşamdan beslenen şiirler daima daha inandırıcı olur. Soyut ve entellüektel bir birikimle mayalanmış söz dizgeleri okunduğunda insanı soyut ve anlamsız bir hüzne, duyguya boğsa da okudunduktan sonra derin bir boşluktan ve anlamsızlıktan müteşekkil bir hal alır..
Uzun sözün kısası, senin şiirin iyidir.
TÜM YORUMLAR (3)