_ seviyorum suskunluğu
güne düşen çiy gibi kirpiklerin gölgelendiğinde
aslında o an yer ayaklarımın altında kayar
ve uyuyasım gelir müjgânla kömür karası gözlerinin üstünde
yükselen anıları dinlerim geçmişin rüzgarlı kulübesine sığınarak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta