Nisan Yağmurumsun Şiiri - Özlem Bogner

Sana neler borçluyum bilsen
Görüyorum farkında değilsin sen
Ve söyleyince de inanma
Hatta gül,
Gül istersen ama
Uzaklara bakmanın boşluğunu
Yakın zevklerinin sarhoşluğunu
Sen öğrettin bana
Arzularımın
Yıllardır kupkuru olan toprağına
Nisan yağmuru getiner sensin
Umurumda bile değil artık
Herkes ne söylerse söylesin
Hayatı bambaşka görüyorum
Düşüncelerimde yüzün,
Dudaklarımda ihtiras tutkusu.
Endişem sadece,
Sadece seni kaybedivermek korkusu
Yeni bir alemde yürüyorum.
Nisan yağmurumsun benim
Öyle aniden tutuluverdim ki sana
Taaa.....
İliklerime kadar ıslandım.