Nisan Yağmurları Umut Oluncaya Dek

öfkemi taşırınca korktuğum başa gelir
bastırdığım acılar yüreğimde dağlanır
sessizliğim gıcılar yollarımda bağlanır
yangından aşırınca uykular boşa gelir

avucumda ıslaktır akan gözyaşı gizim
damarlarıma çıkar düz yollara akınca
umurumda değilse söz allarda yakınca
kaynağında kurudu kanla yaşardı izim

nisan yağmurlarına umut oluncaya dek
bağ bozumu rengine hazanlar düşünceye
dağ pozumu dengine hazzın bölüşünceye

gözün mahmurlarına öz doluncaya yedek
zorladım sessizliğin sınırlarından düştüm
mor iklim boşalınca kenarından gülüştüm

270811denizligülcesonem