“Kısmet olmayınca dayak bile yenmez” derdi rahmetli babam,
Ben de derim ki;
“Kartal olup göğe ağsak, sis çöker hep, görünmez,
Baş dik ama ayak yorgun, düz yol olsa yürünmez…”
Sanmıştık ki, gök bakışlı, şimşek gibi anıttık
Fani dünya telaşından, dost selamın unuttuk,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta