Nisan Sonu Mayıs Başı Şiiri - Gülhan Özkara

İlkbahara ait bugüne kadar
Bir övgü olarak kalemimden çıkan
Ne ki var yok hükmünde
Çizdim öbürlerinin bahar imajlarını
Gözlerimin görmediği yerlerde
Kırmızı gibi pürçeklerle başlayan
Cevizin baharını
Cevizin yeşilini
Hiç görmemiş gözlerim
Evimin bahçesine dikince anladım
Daha üç beş yaşında ama
Gel de bir gör baharı
Ceviz yapraklarında
Küllisini söndürüyor eşcârın
Ne Çınar bıraktı ne nar
Ne zeytin ne mazı ne incir
Ne üzüm ne murt ne armut
Bir mabet yapınıp tapınasın gelir
Bir gör
Kamış neymiş, dardağan ne
Mandalin de kim oluyormuş
Erik bile başları meyveleri ile
Doluyken bile yeşil yeşil
Çoktan razı ikinciliğe
Dağlardaki derelerin içinde bile
Hiçbir bakım yapımladan
Çuval çuval ceviz veren bu ağacı
Ekene dikene helal
Bakıp büyütene selam
Yedirip içirene afiyet
Yarata kurban oliim Yarabbi
3 Mayıs 2015