Nisandı sen ağlıyordun yağmurla birlikte
Bense gülmemişliğin ezikliğiyle
Siliyordum gözyaşlarımı
Rüzgârın dilinde zemheri sevdalar
Bir çırpıda tutuşan yalnızlıklar
Bütün sokaklar
Yokluğunla kaynıyor yüreğimde
Nisandı hiçbir denizde köpürmüyordu gözlerin
Yoktu hiçbir sahilde ayak izlerin
Nisandı… Ve sen yoktun.
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!