Ben girift yollarda avuçlarım kanayana dek tutarken hakikatin iplerini
İstihamda rüzgar terse döner, efendi yine hedef seçer beni
Toyluğumun verdiği cürreti, alır deli akan kanım o soysuzdan geri
İki kelam etmeye değmez lisanına, gelir yazdıklarım kelime-i aliye gibi
Aslında basit hadise,bitecek gayri husumet, öpeceksin elimi efendi
Bu şiir uzasın gitsin
Hayalin de beni terk etsin
Ruhun odamdan çıksın
Ellerini yakamdan çeksin
Libyssa'dan kalkan güvercin
Bana ondan nefes getirsin
Keşke hiç bilmeseydim seni,
Uzaklığının ızırabı hiç uğramasaydı yüreğime
Aşılmaz duvarlarını görmeseydi aciz ruhum
İnanırdı bir ihtimal sensiz bir hakikate
Sesini duyunca titreyen içim, üşüyen ellerim
Annesinin gençliğine benzermişim öksüz bakkalın,
Geçen gün yarı fiyatına bir kum saati sattı bana.
Radyosunda gurbet türküsü söylerdi adamın biri baygın.
Onun gözlerine memleket hatırası, benimkine sen dolardın.
Bundan böyle işrak dahi etmez sineme, merhametin zerresi
Sabavet-i alemi yıktım bu gece, bulurum elbet haykırmaya takati
Sahte ufukları mesken belleyen kuşun tez gelirmiş kıyameti
Paslı vicdanını susturmaya yeterse kudreti, düşünsün kimedir ihaneti
Sustum, Akif gibi hüsranım bile safahatimde sessizce inledi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!