''Sen değildin eksik, aşk idi mâil,
Gönlümde doğdu bir sevdâ-ı zâil.''
Büyük taneli tesbihler, gam yüklü çatık kaşlar, geceye bürünmüş simsiyah beden...
Yine aynı dağın altındayım,
Ve bu dağın altında doğduğum gün çizilen yazgının 21. sapağındayım.
Kaç sapaklı, kaç acılı olduğunu bilmediğim bu yolun,
En çok yazgıyı bilmediğim günlerini özlüyorum.
Şafak sökmeden dağ başında bir hırçın kız biter.
Köşe bucak aranır, şu kahrolası zerdali nerede biter?
Parmağında çiçekten yüzüğü, dilinde gurbet türküsü.
Hep elleri boş döner eve, başı önünde, asılır yüzü.
En ziyâde, geç kalmaktan korktuğum yürekten aldı fânî yazgım beni;
Aşkımı — bir gün — bizzat ellerimle
karanlık bir sukûta gömdüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!