Hani sevdiğine vermez miydin gül
Ağzından şükürler dökülürdü ya…
Gökkuşağı sarar kokardı sümbül
Nisan’da yağmurlar dökülürdü ya…
Çişe, çişe arzdan düşse yağmuru
Toprak yoğururdu sevda çamuru
Aşkını sunardı pişse hamuru
Yeşilinden bahar dökülürdü ya…
Nefsime benzedin Eylül dağlattın
Özleminde zikrim gurbet ağlattın
Ne oldu da elim kolum bağlattın
Karanlıkta seher dökülürdü ya…
Ne bülbülüm öter ne kokuyor gül
Ne yağmur yağar ne de yaşar sümbül
Yoksun Eylül’ümde nasıl dersin gül
Hasret diyar, diyar, dökülürdü ya…
Hazan mevsimi bu, yaprak dökülür
Göğsümde öksürük bağrım sökülür
Yaşlılık… Acır bel nasıl çökülür
Yaprakla gözyaşım, dökülürdü ya…
05.09.2024, Ankara
Kayıt Tarihi : 6.9.2024 14:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!