Nereye düştüğünü bilmeyen bi nisan yağmuru altında, hangi sevdaya ağladığımın farkında olmak daha da acıtıyor içimi. Hazırlıksız, apansız bitivermiş bi nisan. Çıkılan yolculuğa hiç hazırlanmış bavullar var yanımda, içi ayrılık kokulu, biraz naftalin beyazında. O gözler hep bana bakacak, o dudaklar hep benim dudaklarımda yavşayacak diye düşünmenin salakça telaşından kurtulamamış bi nisan...
(18.04.2003/ANKARA)
Hüseyin TanrıkuluKayıt Tarihi : 26.8.2004 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!