Nîran Şiiri - Beytullah Ustani

Yarınsızlığıma terk ettim ben gençliğimi
Atfederek tüm benliğimi en müntehir duygulara
Set çektim gözlerime gerçeklerden
Ki süzülen gözümden yaş değil hayallerimdi
Hissizleştirildim...
Geleceksizleştirildim...
Alıştırıldım...
Ve belki oksijen değildi ciğerimi yakan
Nîran... Nîran... Yalnızca nîran

Bir ihtimaldi benimki umuda karşı
Gece yarısı karanlıkta aradığım
Bir damla hayalde okyanuslar yaratmak için
Kuraklaştırıldım...
Çölleştirildim...
Susuzlaştırıldım...
Ve bir bulut ki göğümü kaplayan
Yağdırarak üzerime nîran...
Nîran... Yalnızca nîran...