Niobenin kızı Şiiri - Erdal Çoban

kadınım yoksun sen
gözlerinin mavisi nazar boncuğum
saçlarının sarısı başak tomurcuğum
sen yokken nasıl varolurum ben
sen gittin gideli
başkasıdır benim diye bekleyen
yoları aşıp gelmek isterim
bedenimi bedenine sarınca
dağ papatyalarını yoluna sermek
Niobenin kızı ağlama artık gözyaşın dinsin
kavuşmaklık yakın
bu en son ayrılık
......................

yalan
kuyruklusundan yalan

ne son
ne de ilk
ayrılıklar cennetine hoş geldiniz
ben baş zebani
sen bembeya bir melek
öl öl öl öl
sevde sevdiğinden öl