Sarılıp giderken yağmurlar bulutların peşinden
Bir de martı vardı yavrusunu uçurmaya çalışan
Sesleri her sabah balkonumda çığlarken
Onların yaşamının parçası oldum
Seslerini dinlerken.
Bir istavrit veya hamsi kahvaltısı olmuştu
Balkonda beni beklerken
Adını koydum ne olmalıydı bence
Sevdi o da Nimet hanım deyince.
Ey güzelim martım ey sevdalım
Sen iyi ki varsın sabahlarımın güneşi
Seni görmeliyim almalısın ellerimden
Yemesini sevdiğin o balıkları.
Ben sana sevdalı Nimet hanım
Sen benim yaşam dalımsın
Balkonumun en güzel misafiri
Her sabah beklerken seni
Bilmelisin
Sen benim gerçekten sevdalımsın
Kayıt Tarihi : 20.6.2012 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbulda annemin evine devamlı gelen bir martı Nimet hanım.Sadece annemin elinden besleniyor.Başka bir insan gördüğünde hemen uçuyor.Eğer annem balkonda değilse resmen balkonda bekliyor gelsin diye ve çağırıyor.Ben bundan etkilendim sevgili dostlar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!