uzanmışım
Ahmet Arif'in şiirlerini dolduruyorum
yüreğime
şiirleri ki ilk aşkım gibi
yüreğimin yangınlığına
yenik düşen ellerim gibi
pembe pembe
tomurcuklandı bedenim
dalgalanan
ihanetin kızıllığında
oysa
derin derin oydular yüreğimi
Gül gibi saklarım sevdanı
Dağlanmış yüreğimde
Hüzünlü sonbaharda
Kararmış güllerin gizemliliğinde
Bir yer var seni yaşayan
Bu yer ki hiç kararmamış
bir sığınak yüreğim
ellerim tutunacak dal
ama tutamaz seni
yorgun sevdanı
gecenin derinliği
sabahın serinliği
aşkımın sersemliği
alıp götürür beni
yılların yangınlığında
başlamıştı
saatlik süren aşkımız
bir sevda ki
zamana sığmayan
paylaşılmayan
Güneşten önce gel ki gecem aydınlansın...
Gel ki kızıllaşsın tan; olmasın şahit
ne ay ne yıldız...
Yalnızlığın bittiği vakit gece;
ne çocuklar doğuruyoruz gizlice...
Sonra salıyoruz çocuklarımızı
sevdalı gönlümün
hasret çiçeğisin
özlemlerinle büyüyen yüreğimde
yıldızlar saçarak çoğalırken
ben sana bölüneceğim
gözlerinde olmama
Kim uyanmak ister ki çalınmış yarına...
Sen Kardelen ol çıkart başını umudun karasına inat....
Az yaşamışsın ne önemi var; hayal et...
Hayaletler hem çok sevilir; hem çok korkulur...
Ölümsüzdür, ulaşılmazdır... sen çıkart başını inadına umut yarına...
Yoksa kim uyanmak ister çalınmış yarına..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!