Göçtün gittin belki tüm günahlarınla beraber
Bir kere bile seni göremeden bu dünyadan
Nasıl bir yüzün var
Ellerin nasırlı mıydı mesela
Heybetli miydi duruşun
Gözlerin nasıl bakardı
Saflık ve aptallığın birleştiği şeydir aşk
Gözünü kör eder
Kendini unutursun
Hakikatleri siler
Olmayacak bir hayalin kulu olursun
Hata yaparsın
Küçücüktüm babam dediğim adamın
Babam olmadığını öğrendiğimde
Peki bu adam benim babam değilse
Neredeydi babam diyeceğim adam
O zaman öğrenmiştim
Ben aşkın bedelini daha doğmadan ödemiştim
Bu saatte sokakların sessizliğini seviyorum
Lambalardan süzülen ışıkları daha çok
Sahnede yalnız ben
Spotlar beni gösteriyor
Ve dans başlıyor
Tutkuyla
Gözyaşlarım esir aldı pınarlarımı
Aylar oldu süzülmedi yanaklarımdan
Huysuz bir kiracı gibi
Açmıyor kilitledi kapıyı
Gözyaşlarım yalnız bıraktı duygularımı
Öksüz kaldı
Ben bu acımı nerelere sığdırayım
Kime nasıl nerde haykırayım
Yalnız kaldım ıssız karanlık sokaklarda
İçimdeki sensizlikle oldum ben paramparça
Ihlamur kokusu sardı şehrin tüm sokaklarını
Ama sen duymuyorsan yok ki bir faydası
Hasır şapkasının altında sarı saçları olan bir kızı düşün
Güneşin ışığıyla parlayan buğday tarlasında
Başakları okşayan ellerini iki yana açmış yürürken mutlu
Seni sevmek böyle bir his sevgili
Ağzında sigarası ile kararmış elleri olan bir balıkçıyı düşün
Gülüyorsun ama ele veriyorsun kendini
Kıvrımlarının tam bitişine yerleşen o sessizliğinde
Haykırışınla
Onca yaşa şahit göz pınarlarında
Kaz ayaklarında
Dudaklarından gamzene giden o yolda
Kaz ayağı kırışıklıklarında seni aradım
Acılarını aradım
Her derdine deva
Vücudum emrine amade
Sar beni sarmala istedim
Dillerden, gözlerden uzak
Saat sabahın beşi
Güneş suskun, gece sakindi
Dayanılmaz bir hal almıştı ruh hali
Kaçacaktı
Belirdi ahşap kapıda çıplak ayakları
Sessiz olması ne zordu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!