Yok ki bekleyenim gideyim
Ya da gelenim bekleyeyim
Kök saldım olduğum yere
Mecalim yok
Ne kalmaya ne gitmeye
Ayaklarıma bağlanmış bir taş gibi
Hiç aşık olmamış genç bir kız
Olmuştu başkasına ait bir mahlukata
En yanlışı ile öğreneceği bir adama
Aşkı sevmeyi
En gerçeği ise nefreti
Cahildi
Bu şehirde yaşamak seninle ilgili
Varsan nefes alırım
Yoksan soluksuz kalırım
Yarım kalırım
Yoksun
Yarımım şimdi
Her şeye olan inancımı kaybettim ben
Otuzuma geldiğimde
O yüzden
Öyle yolun yarısına yaklaştığım yok benim Cahit abi
Ben yeniden başlıyorum her seferinde
Ben seni böyle de severim
Küçük bir çocuğun oyuncağı sevdiği gibi
Kırılsa da bir tarafların
Vazgeçmeden onarmaya çalışarak
Severim yine de ben seni
Tıkadım kulaklarımı duymuyorum sözleri
Kapadım gözlerimi, görmüyorum yüzleri
Bildiklerimi unuttum
Gördüklerimi de
Bunca yaşanmışlığın öğrettiğini de
Durulma zamanı şu an
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!