Sessizliğe açılmış iki pencere olmuş gözlerin
Tüm perdelerini indirmiş gibisin.
Gözyaşına bile yer bırakmadan
Derinliklere kendin akar gibisin...
Dile kilit vurmuş mahzun yüreğin,
BİLİYORUM..
Biliyorum…
Ben ölürsem haberi olmaz yeryüzünün,
Ama kınalı gün batımı özler bakışlarımı..
Yağmur kokulu bulutlar anar beni,
Ve onlara eşlik edişimi! ...
Çizgiler özetiydi
Alına dokunan hüznün..
Çizgiler özetiydi
Göz kenarlarındaki gülüşün...
Yüreği bölendi çizgiler
yangınların/ bir tarafı külün...
Bazen kör, bazen acı bir dokunuştur bu bıçak,
Kesikler görünmez, bir o vardır bir de sen…
Acıtır, kanatır inceden ve derinden…
Saplanır yüreğe!
Sökercesine…
D/Okunmasan ki artık,
Acıtıyor kanıyor...
Dalgaların son nokta,
Martılarda yok artık!
Uçamam ki göğünde,
seni sevmek yüz görümlüğü takmaktı
yıldızların boynuna/gözlerinden...
En harlı bakışları söndürmekti
Zirvedeki bir avuç karla...
Vaktin dudaklarına sürülmüş acıydı
_____SeNsİZlik___
Ve güneşin gözlerini kapatmasıydı…
Al al olmuş düşüncelerin
Apansız koparılmasıydı dalından…
SÖYLE___________
Zaman...
Hangi sevdaların kara trenini uğurlar
Hangi mektupları yakar ucundan ucundan..
Hangi sevdaları susturur
Uğurlar mısın beni!
Uğurlar mısın beni!
Geceye saçılmış yıldızları /toplayan sabah gibi
Gün batımında ise;
Güneşin göğsüne bağlayarak ellerimi
"Hoşçakal" dememe izin vermeden
Unutmak! ..
Sineye saplanmış mızrak..
Unutmak! ..
Ciğeri tırtıklayarak mızrağı çıkarmak...
Unutmak! ..
Acıyı ve kanı yine kendisiyle yıkamak..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!