zihninin içindeki ürkütücü sessizliği bozan
yalınayak koşan bir çocuğun ağlamaklı sesi...
ya öyle değilse diye çıkmadığı yoldan
hayâl kırıklığıyla dönen
öteledikçe kendini
tozu dumana katıp dörtnala koşan coşku yok
gözlerin feri sönmüş sevinçler yok !
çatlamıyor toprakta tohum
içine kapanmış küstüm çiçekleri
Eskileri severim ben.
Eskinin eksiltmeyen
Eskimeyen güzelliklerini...
Yıllara meydan okuyan,yılların yıpratamadığı...
O eskilerin yüreğe dokunan güzelliklerini...
Ruh'unun taa derinlerine işleyen kalıcı izlerini.
bazen sadece gün bitiyor
bitmeyen her şey yerli yerinde
her şeyi koysam da yerli yerine
zamansız duruyor da
durulmuyor zamanla !
Bir çocuğun ışık saçan gözlerinde gördüm
Kalbinin bilgeliğini...
Omzuna konan kelebek
Tanrının eliydi...
Kadın'ı çözmeye uğraşma anlayamazsın.
(...)
Kadın,
Hayalleri parçalanmadığı sürece
Gözlerinin içi gülüyorsa
G ü z e l...
"insan susunca
çocukluğu konuşmaya başlarmış..."
gitgide çoğalıyor garlarda
hoş geldini olmayan yolcuların
gözlerindeki o hüzünlü bakışlar
canımı acıta acıta
yüreğime gömdüğüm
yaşayan ölülerim var benim
siz bilmezsiniz
ben de sizinkileri bilmem
ben hiç kalanı görmedim ki
bir gün herkes gider...!
.
ya gururuna
ya korkularına
yenilir de gider...!
/ umuduma sarılmak istedikçe
kaktüsün dikenleri ellerimi kanatıyor.Ki,annemin elleri mirasımdır./
......
baş dönmelerim
döndükçe
şiirler şaiirin kişiliğini ve hayatını yansıtır denilmekte. o yüzden şiirler çoğu zaman organik olsada çoğu zaman farklı entrümana da geçiyor.
hepsi de güzel bir sanat ve başarı.... seni Şimdilerde tanımaktan mutluyum çünkü şöyle diyeceğim ben Nilüfer'i tanıyorum, anı yolculuğuna maddi ve man ...
"Yol uzun, güzergah zorlu; ne demeliyim?
Zarif kardeşim benim,
Seni aldım yanıma, ikizimi almış yürüyor gibiyim.
,
Sana yıldız sana güneş mi demeliyim,
Günümde hayret gecemde hayret istedim
Yer yer senin gibiyim ben yer yer kendim.
,
İnsan olan yerlerim çok ağ ...
İyi ki tanıdım .Güzel yüreğine selam olsun Sevgili Nilüfer ..