Nilsu Güleş Şiirleri - Şair Nilsu Güleş

Bugün fotoğrafın baskın yaptığında anıma,
Takıldım kaldım,
Bakakaldım,
Seni ilk tanıdığım günden bir anı.
Her hattını ezberledim yeni baştan,
Ceketinin kıvrıldığı her andan kazağının boğazına,

Yine gündoğumu yaklaştı
Tüm gece, saatlerce
Senin hakkında yemyeşil fanteziler kurduktan sonra
Alışıldık melankoli çöktü geceme.

Saatlerce duvarlarda, gece göğünde gözlerini canlandırdıktan sonra

Gölge düşerken yüzüne
Kararmışsa gözaltların
Ve bir tutarsız gündüz çökmüşken gecelerine

Gözlerini kapattığında kafanda görkemli fişekler patlarken, açtığında kaybolurken gözlerinin feri

Saçlarına karlar yağdığında anlayacaksın,
Huzurun ne olduğunu, sakinliğin, durgunluğun, yeni yaşından dilediğin.
Hayır ağarmasından bahsetmiyorum saçlarının.
Sabrın, sessizliğin, zihninin içindeki.
Dur diyecek bir an, bir şeyler yapıyor koca gök saçlarıma.
Bir şeyler salına salına iniyor, dökülüyor usulca.

Fiziğe göre, bir cisim yeteri hızla dönerse, insan gözü algılayamaz
Hani gözden ırak gönülden ırak ya
Daha da hızlanırsa
Yaşadığımız boyutu aşabilir
İşte böylesi hızla
Pervane olsam etrafında

Geri dönme , sakın geri dönme

Çaresizlikten kurudu göz pınarlarım, yanıyor
Kanıyor damarlarım senden bir parçaya
Sadece senden bir parçaya bile
Büküldü sevdam, lime lime batıyor şimdi canıma

Bir zamanlar her buhranımda evim diye sığındığım o kutsal tapınak,
Bir daha hiç evim olacak mı?
Bir zamanlar her buhranımda yanlarına koştuğum dostların numaralarını
Bir daha tuşlayacak mıyım teker teker?
Bir zamanlar ağladığım şarkılar
Bir daha gözyaşlarımı dinleyecek mi, hıçkırıklarımı

Dehşet güzel bir manzara tepede
Şimdi olsam yanında
Hava açık, ılık bir meltem
Bulutları en son ne zaman böyle net gördün
Yanında olsam, kaygısız
Kokun yavaş yavaş üstüme sinerken tanıdık bir battaniye gibi

Arkasında duramadığın tüm sevgilerin için,
Kızgınım hala sana.
Dön desen dönemem, biliyorum sana fazlayım.
Ama yıllar sonra bir araya gelmenin hayalini saklı tutarım çekmecelerimde.
Hala hayalimde, bir ev, bir kedi, bir sen, bir balkon, bir de kanepe.
İçini huzurla kapladığım, tozpembe filtreler çektiğim hayallerim, hala seninle.

Asırlardır ayakta, gövdesi kıvrım kıvrım bükülür ve benimle doğar,
Her tomurcuğunda beni doğurur, her yaprağında beni döker.
Her baharında yeniden umut, her kışı köşeli bir dönüşüm, eski yüklerden kurtul.
Her mevsimine özgü meyveleri, her yaz bi döngü sonu, her sonbaharı teselli.
Evrende tek, hayat ağacımın köklerinde
Aşk, sevgi, hayranlık, yatar, karşılıksız.