**Sensizliğe Alışmak**
Açım, geçmiyor,
Her geçen gün daha da kapatıyorum kendimi,
Sensizliğe alıştım,
Zaman denen o kavram, sensizliği de öğretti bana.
Sensizliğe Alıştım
♡
Gözyaşları içinde sensizliğe alıştım ben,
Her damla, birer iz bıraktı yüreğimde,
Sessiz gecelerde yankılandı adın,
Ama sonunda, bu yalnızlıkla başa çıkmayı öğrendim.
--- Sensizliğin Sessizliği
Bir gece daha çöktü sensiz,
Düşlerim yorgun, gözlerim serseri.
Sokağın köşesindeki lambanın gölgesine,
Hayalini nakşettim usulca,
Sensizliğin sessizliğim
Bir gece daha çöktü sensiz,
Düşlerim yorgun, gözlerim serseri.
Sokağın köşesindeki lambanın gölgesine,
**Senin Yokluğun, Sigaramın Dumanı Gibi**
Kaç zaman geçti, gidişinin ardından bilmiyorum,
Fakat dinmeyen sancın hâlâ dün gibi canlı,
Her solukta, her nefes alışımda içime dolduruyorum seni.
Avuçlarımda yalnızca bir avuç kül kaldı,
Sen ve Ben
Sen ve ben, iki ayrı dünyanın iki yarısı,
Aynı gökyüzüne bakan, ama farklı yıldızları arayan.
Birimiz geceye tutunmuş, diğerimiz güneşi bekler,
Birimiz sessizlikte kaybolmuş, diğerimiz fırtınada.
**Sessiz Çığlıklar**
Bir çığlık attım, duydun mu?
Yüreğimin derinlerinden, sessizce yükseldi.
Kelimelere dökülemeyen acılar vardı,
Her biri birer düğüm, boğazımda kaldı.
Sessiz canlıların karanlıgı
Çaresizlik, derin bir boşluk gibi,
Her adımda daha da ağırlaşan bir yük,
Nefes almak zor gelir, gözlerin kararır,
Sanki bütün dünya üzerine yıkılır da sen altında kalırsın.
**Sessiz Diyalog*
**Sen hiç yalnız kaldın mı?**
Her şeyden uzak, sessizliğin içinde boğuldun mu?
**Evet, kaldım...**
Sessiz Fırtına
Yine gece oldu, sessizliğin içinde,
Bir fırtına kopuyor içimde, suskun ama güçlü.
Söylenmemiş cümleler var boğazımda düğümlenen,
Dudaklarım mühürlü, yüreğim açık yaralı bir kitap.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!