Acılar dolu bir hayat
Beş Duygu
Peki diyelim ki,
Aşk neydi bu beşlemede?
Kalbe atılan ilk kıvılcım mıydı,
Birden parlayan, içini ısıtan?
Acıların Bavulu
Şimdi acılarımı toplayıp bir bavula doldurmak vardı,
Ve gelişine, gelmişine sövmek vardı.
Her bir gözyaşı, bir kenara itilen anı,
Acılarla Büyüdüm
Acılarla büyüdüm ben,
Büyüdükçe güçlendim,
Güçlendikçe acılarım da büyüdü,
Hani diyorum, çocukluğuma dönsem,
Acılarla Yoğruldum
Acılarla yoğruldum ben,
Bir zamanlar çocukluğum vardı, sevinçlerim,
Ama şimdi yalnızlığın içinde kaybolmuşum,
Bensizlik, her şeyin yerine geçmiş.
Acının Sessizliği
Acılarım var, sessizce içimde büyüyen,
Gecenin en karanlık saatlerinde fısıldayan,
Dilin ucunda bir yara gibi sızlayan,
Hiç bitmeyen bir şarkı gibi yankılanan.
Acının Sessizliği
Acılarım var, sessizce içimde büyüyen,
Gecenin en karanlık saatlerinde fısıldayan,
Dilin ucunda bir yara gibi sızlayan,
Hiç bitmeyen bir şarkı gibi yankılanan.
Affetmetmenin bedeli
Aklımla kalbim arasında kalmak,
Bir uçurumun kenarında dengede durmak gibi,
Ne bir tarafa çekebiliyorum kendimi,
Ne de diğerine bırakabiliyorum korkusuzca.
Affetmenin Bedeli 2 ölüm döngüsü
Çünkü beynimde yankılanıyor bir ses,
"Katili affedersen, herkes tekrar tekrar ölmeye mahkumdur."
Ne kadar susturmaya çalışsam da,
O cümle, zihnimin derinliklerinde dönüp duruyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!