Nilgün Köktürk Şiirleri - Şair Nilgün Kö ...

Sırtımdan itti gardiyan
Sessizce kapandı demir kapı ardımdan
İşte mahpushane dedikleri yasaklar hanı
İçinde nefes alır yanlış yolun yolcuları
Hiçbirinin hikayesi benzemez diğerine
Aynı sonu paylaşırlar bu duvar diplerinde

Bu aralar herşeyi yapabilirim
Gidip bir kuleden
Ansızın tepenize atabilirim
Bana dar gelen bedenimi
Siyaha beyaz demek gibi değil
Yanlışlıkla

Dayasam başımı dizlerine
Sevdalım bana bir masal anlat
Dağıt saçlarımı küçük ellerinle
Yalnız yanında huzurluyum,yüreğim rahat

Yalansız vefanla bulduğum hayat

Ve kirlendim
Ortak oldum büyüme günahına
Ve kirlendim
Dün ilk defa kopya çektim okulda
Ve kirlendim
İlk aşkımı öptüm usulca

Sevdanı saklayacak
Mahzen mi arıyorsun?
İşte yüreğim...
Ateşini söndürecek
Umman mı arıyorsun?
İşte döşeğim...

Bu andır ki; işte o an
Ayaklarımın suya erdiği
Dipsiz bir hüznün
Değilmişçesinelere kurban edildiği an
Söylenmemiş duyguların
Taş bağlanıp ayağına

Alnında iki çizgiydi yazgım
Kehribar bakışların
Kor hüznüyle dağlandım
Hazan rengi saçlarına
Baharımı adadım
Ak düşmüş tellerine

Ah o bebek gözlerin
Nice aşklar görecek
Sayısız hasretlere
Ne gözyaşı dökecek
Kocaman büyüyecek
Kimi zaman hayretle

Adın geçiyor sözlerimden
....................bağıra çağıra
Gözlerin geçiyor gözlerimden
......................nice sırlarla
Yüreğin geçiyor yüreğimden
.....................vursun yarına

Yüreğim
Bin yıllık bir şehrin en kuytusunda bir istasyon
...........................................................eski mi eski
Hatırlamam
Kaç yıl oldu
Son yolcum ardına bakmadan gideli