Nilgün Köktürk Şiirleri - Şair Nilgün Kö ...

Gel Tanrı misafiri çekinmeden gel!
Yolgeçen hanıyım ben
Sen kahvenden bir yudum al
Ben yorgunluğunu alayım

Kederini savur yola...

Yakar Allah'a,yakar ki
Temizlesin seni bedeninden
Sayıklarken her dem vecd ile adını ben
Nasıl arınabileceksin benden...

ne yöne baksam kapılarım oldu
hep buyurgan gitmelere dair
kapılarımın önüne dışa dönük çıkardım pabuçlarımı,
ve içe dönük yaşadım bütün aşklarımı...
gözyaşlarım dışında hiç yaşım olmadı
onları da zamansız yağmurlar sakladı

Ne kadar masum bakıyordu
Bir şeytanın bedeninde gözlerin
Gözlerin aşkla vurdu
Bu yüzden gözlerimde en derin izin...
Nasıl da aşkla bakıyordu
Sen şeytandın ve masumdu gözlerin...

Korkma!
Bırakacağım seni;
Taze dalların sürgün verirken...
Tomurcuklanacaksın baharına
Ve
rengarenk çiçeklerinle

Al verdiklerini
Ver aldıklarını
Dur! çıkma hemen,
Bekle bir sayacağım;
Benden çaldığın herşey
Tamam mı bakacağım;

Benim bir adım günah
Yüzüme bakmayın ah!
Böyle çıkmadım yola
Güzel olduğumu söylerdi aynalar
Bilirdim,manolya gibiydim;
Girdim çok fidanın kanına

Konuş Azade
İnsan yüreği kaç ayar
Hangi mihenk taşında değerini arar
Hangi sarraf saflığını anlar
Seni bekler Azade,kara yazgılar

Ana kucağı mı sanırsın ölüm kendini
Nedir bu acelen sarmak için körpeleri
Isıtır mı kara toprak
Yar sinesine alışık tenleri

Bırak türlü işvelerini bir kadın gibi,

Sen;
En genç dalında,
Erken açan yediveren…

Neydi kırağıya karşı,
Dayanılmaz acelen.