Nil Eyüboğlu Şiirleri - Şair Nil Eyüboğlu

Yokluktan varlığa yürüyeceğimi
Ve bu varlığın yok olacağını bilemedim
Nefes almanın yaşamak olduğunu
Fakat nefes almanın yaşamaya yetmediğini bilemedim
Sırattan inceymiş gönül köprüsü
Yürürken kırılacağını

sen bakma rutbelilerin ihtişamına
onların sayılı yıldızı varsa omuzunda ;
senin milyonlarca yıldızın var kalbinin tam ortasında...
dizlerindeki yaralar yıldırmadı seni koşmaktan dimi;
yüreğindeki yaralara da aldırma
vazgeçme sevmekten

Derin bir nefes daha..
Yaz şimdi.
Yaz bakalım yazılıyor mu.
Hadi anlat.
Kelimelere sığdır bakalım hüznünü.
Ne kadarını alır sayfalar?

Ne gelmeni bekliyorum artık
Ne de gelmek istiyorum sana,
Paramparçayım biliyormusun
İçim sen dışım sen ama yinede bilme sen
Sürekli gülüyorum

şimdilerde seni daha çok özlüyorum
ne gelebiliyor nede sana gel diyebiliyorum
bazen senin haberin olmadan seninle tartışıyor bir köşeye geçip ağlıyorum.
hergeçen gün sensizliği daha çok hissediyorum.
kapı çaldığında,veya bir msj sesinde senmişsin gibi geliyor
ama sen gelmiyorsun.

söyle kim kırdı içideki çocuğu
söyle kimler sebeb oldu ağlamaklı gülmelerine
çok mu yorgunsun çocuk
çok mu perişan
nerede parçaladılar ruhunu söyle
nerede kaybettin benliğini

Değiştiğimi düşünüyorsundur belki.
hayır. değişmedim.
senin bana davrandığın gibi davranacağıma söz verdim sadece.
artık senin mutluluğun için kendimi paralamayacağım mesela.
beni fark etmen için çabalamayacağım
önemsendiğimi, sevildiğimi bilmek için bakmayacağım gözlerine

Şimdi söze nereden başlamalı inan bilmiyorum...
Seni anlatmanın en güzel yolu sanki seni satırlara işlemek.
Yüzünü gülüşünü yazdığım kadar bilecek herkes
Ne noksan anlatacağım seni şimdi...
Kimse sende gördüğümü göremeyecek...
Ve kimse güzelliğini bilemeyecek...

yalnız kaldıkları zaman ilk aradıkları sen oluyorsun değil mi?
işleri düştüğünde bir taneleri;
istedikleri zaman en kıymetlileri, menfaatleri bittiğinde hiçbir şeyleri...
bunların hepsi sen oluyorsun değil mi?
ne düşündüğünün, ne hissettiğinin hiçbir önemi yok değil mi?
kim seni nereye koymak, nasıl davranmak istiyorsa öyle davranıyor.

Ne gelmeni bekliyorum artık ne de gelmek istiyorum sana
paramparçayım Biliyor musun
İçim Sen dışım sen ama yine de Bilmesen
sürekli gülüyorum şimdilerde
karanlık sokaklardan Korkardım ya hani artık onlardan da korkmuyorum
kaybedecek hiçbir şey olmayınca daha cesur oluyormuş insan