Nil Eyüboğlu Şiirleri - Şair Nil Eyüboğlu

bir ezgiye kafa tutup yazdıklarım var benim
her sesiyle kavga edip sitemimi aşka dökmüşlüklerim
binparçaya bölünüp tekrar dirilmişliklerim var benim ...
bu benim ilk ölümüm değil
bu benim ilk kırılmışlığım
bu benim ilk parçalarımı savurmuşluğum değil

biz seninle her şeyin üstesinden gelebilirdik oysa;
sen başkaları için herkes olmayı tercih etmemiş olsaydın.
ben seni yere göğe sığdıramazken hiç olmayı nasılda kabullendin.
değmezmiş sana demeyi çok isterdim de
gittiğin yerde sevilmediğini bilmekte yetiyor.
sana değil de sevgimden yoksun kalbine acırım

Seni unutmanın keşke bir yolu olsaydı
hiç şüphe duymadan koşarak giderdim o yola desem inanma ...
bazen kalp koca bir bedene nasılda hükmediyor.
keşke sadece kalbim ile sevmemiş olsaydım seni
seni affetmek için o kadar çok bahane ürettim ki
artık bahanelerimde tükendi.

İyi değilim bu günlerde
İçimde onca can dediğimin cenazesini taşıyorum
Yaşıyormusun diye sormayın
nefes almak yaşamaksa yaşıyorum.
İyi değilim bugünlerde gönlümün gemisi batmış
Hala nefes aldığıma şaşıyorum..

uzun zaman olmuş kendimi görmeyeli
oysa hergün aynada gördüğüm, ben değilmişim
gözlerim,yüzüm eskisi gibi
ama bakışlarım çok başka biri
yüzümde acı bir tebessüm var
kimi kaybettik diye soruyorum

Önce tırtıl sonra kelebek
Cümlelerimin tamda kozasındayım
Mevsimlere kafa tutmuş gibi kışın ortasında yaz havasındayım..
Uzun zaman oldu bir yüreğe dokunmayalı sanki bir günlük ömrümün bocasındayım...
Aslında herşeye hakim ama herşeyden uzak kalma tasasındayım...
Anlamadım anlayamıyorum anlayamayacağım bir yas havasındayım...

Sen çıkmaz sokaklarda kaybettiğim..
Sen çaresizliği kimsesizligi ögrendigim.
Sen yalnızlığa dört elle sarılacak kadar
sabırla beklediğim..
Sen gidişiyle acı üstüne acı ekledigim..
Sen kokuna hasret uykularla tukendigim..

İçimde biriktirdiğim sessizlikle uyandım bu sabah...
Avaz avaz konuş diyordu ;
Sor bir kendine nasılım diye?
Bak aynaya korkma yüzleşmekten diyordu ;
Bırak geçmisi, bırak dünü, yaşa bugünü doya doya yaşa diyordu...
Haykırırcasına barış artık kendinle diyordu.

susturduğum cümlelerim kalbime batıyor şimdi..
hiçbir zaman hak ettiğim gibi sevmeyeceksin beni
hiçbir zaman onlar kadar önemli olamayacağım
senin için verdiğim ödünler başkalarına ödül olacak ...
en acısıda ben sana yanarken senin başkasına yanıp acı çekmene dayanamayacağım...
üzerler seni

Yorgunum
Yine zamana yolcuyum
Biletim mazi
Erzağım kursağımda kalanlar
Gecenin zifiri karanlığında defalarca geçtiğim yollarda kaybolmuş gibi yürüyorum.
Geçtiğim sokakta hep tanıdığımı sandığım ama aldandığım yüzler var.