Nikfer'e Döneceğim Şiiri - Mehmet Semercio

NİKFER’E DÖNECEĞİM

Şehir benim neyime? Koştururum ha bire,
Aklım kaldı Nikfer’de, döneceğim köyüme.
Şehir de güzel amma, yetmiyor ki şaire,
Pir gönlüm çok da darda, döneceğim köyüme.

Toprağında gül biter, yaylasında çiğdemler,
Eşi yok ki bir yerde, döneceğim köyüme.
Dağın kekik kokusu beni kendine çeker,
Kesin gelen baharda, döneceğim köyüme.

Bozdağ’ın eteğinde Bahçe, Yorga, Balkıca,
Nikfer gözde tüter de, döneceğim köyüme.
Her yer leşber doludur düz ovaya bakınca,
Gönül görmek ister de döneceğim köyüme.

Şehir doymak bilmedi; varım yoğumu çaldı,
Ansız yitmeden yâr de döneceğim köyüme,
Daha hoş beş edecek şehirde kimim kaldı?
Eşler dostlar mezarda döneceğim köyüme.

MEHMET SEMERCİO