Bir nikah ki düşünün, belli değil tarihi,
İşte ben o nikahın, bilin ki peşindeyim,
Sökmeye çok uğraştım, üstümdeki çarmıhı,
... Adım adım çağıran, nikahın sesindeyim.
Benim ana karnına, girdiğim günden beri,
Bendeki benin bile, nişandan yok haberi,
Sırtına almış beni, nikaha taşıyor ben,
Nikahım yapılırsa, dönemem artık geri.
Adını ölüm diye, koymuşlar sevgilimin,
Rengi belli olacak,gönlümdeki gülümün,
Düğün günü yanımda, olsun yakın dostlarım,
Sonu vedayla olsun, spontane rolümün.
Tarihini bilseydim, çağırırdım sizleri,
Önceden haber verir, dövdürmezdi dizleri,
Her insanın kaderi, bu kaderi yaşamak,
Yaptığıyla anılır, ondan kalan izleri.SİNAN ARAKAŞ
Kayıt Tarihi : 25.10.2011 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/25/nikah-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!