Nihayet İnsanız Şiiri - Bekir Yalçınkaya

İnsanız nihayet.! bir pıhtılık kan
Kaf dağına benzer mağrur başımız
Tecelli gününde can verince can
Geride sel olur keder yaşımız

İnsanız nihayet.! mal-mülk sahibi
Yunus’un dilinde yok ilk sahibi
Molla Kasım’ların sigası gibi
Çekilir hesaba yetmiş yaşımız

İnsanız nihayet.! nefis azsa da
Bendini unutup gezip tozsa da
Üstünde bir süslü BEKİR yazsa da
Dil vermez kimseye mezar taşımız

İnsanız nihayet.! bir yüzü deli
Bir yüzü Allah’a çevrilmiş Velî
Eyyüb’ün selâmı geldi geleli
Âleme yetmekte sabır aşımız

İnsanız nihayet:! maddede manâ
Edeb kaldırımlı caddede manâ
Mü’min sayılacak raddede manâ
İnsan kıymığıdır bizim boşumuz

İnsanız nihayet.! aciz bir kuluz
Ahiren evliyiz zahiren duluz
Rehber Resûl’ümüz, Kur’an yolumuz
Sonsuzluk huzuru iman koşumuz

İnsanız nihayet.! insanız insan
Gövde dev olsa da an.. nefeslik an
Geldik yalan gittik yalan Dünya’dan
Bir ömürmüş hayâlimiz, düşümüz