Nihayet Şiiri - Mehmet Cıngır

Akşam saatlerinde
Otobüs durakları dopdolu,
Otobüsler tıklım tıklım...
Kiminin elinde poşet var,
Kiminin eli bomboş...
Biri diğerine bağırır:
"-Bizim otobüsKoş geldi koş!"

Fırtına,yağmur,kar...
Ters dönüyor şemsiyeler,
Havada uçuşuyor şapkalar...
Nerde kaldı bu bahar.

Şoför bağırıyor:
-Haydi arkaya yanaş
Aracın arkası bomboş
Sen de yanaş birader!
Aracın önü de arkası da
Aynı yere gider!
Haydi okutalım kartları!
Kartlar kartlar!
Okutmayanı yesin aç kurtlar!
Haydi orta taraf yanaş yanaş!
-Nereye yanaşalım kaptan!
Arkada boş yer yok!
-Ben aynadan görüyorum,
Sen yanaş yanaş!
Boş lafa karnım tok!

Bir kadın acıyla bağırır;
-Of ayağım offf!Dur kardeş;
Ayağıma bastın!
-Ayağının ne işi var orada?
Çek ayağını oradan,
Geçeyim ben şöye aradan!
-Ne yapayım ayağımı,
Elime mi alayım?
-Al eline,sok cebine sok!
-Terbiyesiz!

-Haydi kaptan geç kalıyoruz,
Saat kaç?
Bir başkası:-Boğuluyoruz kaptan
Havalandırmayı aç!
Öff!sarımsak yemiş!
Şoför:-Haydi yanaş,arkaya yanaş!
Beş-on kişi kaldı,haydi yanaş!
Önde durmanın bir faydası yok,
Yanaş,arka kapıdan iniş!

Bazı gençler uykuya dalmış
Rüya görüyor geçmiş kendinden.
Bazılarının elinde telefon,
Kulağında kulaklık...
Yaşlıymış,engelliymiş hamileymiş...
Haberi yok olan bitenden.

Şoför yine seslenir:
-Yanaş,haydi bir adım daha!..
Çekelim kartları,kartlar kartlar!..
Bir kişi kaldı,
Haydi birader çık yukarıya!
-Çıkamıyorum bir ayağım dışarda kaldı!
-Ha gayret ha gayret!
Kapıyı kapatamıyorum!
Ha gayret!
Oh bee!
Kapı kapandı nihayet!