Nihavend Makamı Şiiri - Ali Altın

kadim gece;
uzar sabahlar…
ki senin eserindir bu nihavend makamı
ne zaman çalsa
bir asude bakış kaplar sılamı
yüzün mihrabım olur
kadehimde mey biter,
sarhoşluğum almaz,
hasretindeki hicranı.

kadim gece;
sabahlar uzak…
ne gökte bir ışık,
ne gönülde bir teselli,
gözlerimde gözlerinin vehmi
uyutmaz olur yokluğun.
bir boşluk ki düşer odama
vurdukça vurur gövdemi
sararmış benziyle dört duvara.

kadim gece;
sabaha çok var…
yine başladı işte gecenin musikîsi
sen yoksun ya,
ne de güzel çalıyorlar.
sen de kal be sevdiğim
birazdan değişir de belki makam
şöyle neşeli bir hava başlar
tut ellerimi uzan yanıma boylu boyunca
hiç bitmesin isterse
bu nihavend gece..