Henüz yeni doğmuş bir bebeksin.
Daldan dala uçan bir kelebeksin.
Allah sana dert zeval vermesin.
Sen kul değil gerçek bir meleksin.
Hep gönülden gönülle yeşerirsin.
Ben ki senle dolu bir dünya istedim,
Feryadıma aldırıp hiç koşmadın bana.
Bilirsin ki, benim dinmez sancımsın.
Acılar çileler bir yana…
‘’Sen’’ bir yana.
Uğruna yitirdim benliğimi özümü
Aşkın sevdan kör etti iki gözümü
Tutamadım ya vaat ettiğim sözümü
Şimdi sende bana yaban el gibisin
Sanma ki Nihat unutur o deli bakışı
Dert değil hasrettin yakar gönlümü,
Tarumar ettin şu gencecik ömrümü,
Gayri ölüyorum yaşamamın son günü,
Herkes geldi sen gelmedin sevgilim.
Yeşil bağlarımda hep hazanım oldun.
Niye sevdin diye heç sorma ‘‘ANA’’
Billur bakışları gönlümü dağlamıştı.
Artık kurtulurum heç sanma ‘‘ANA’’
Edalı gülüşü elim-kolum bağlamıştı.
Öz menekşe gibi kokuyordu gül teni,
Çok uzun ve yorgun bir gecenin,
Kalbinden sana sesleniyorum.
Kim bilir şimdi hangi yaşanmamış,
Yaşantıdan uykular çalmaktasın.
…Ve
Sevgin çelikten bir kilit vurdu kalbime,
Ondan başkasını sevemez misin gönül
Kader ne çıkmaz engeller koydu önüme,
Yine de sevdiğinden vazgeçmedin gönül!
Tatlı aşkın ızdırap oldu, yıkılmam için.
Hiç ulaşılmaz oldu, ırak yollar gibi
Özüme ağlar ördü durdu yalnızlık
Bazen kor oldu, yürek dağlar gibi
Gönlüme aşk kilidi vurdu yalnızlık
Şimdi sevemem ben hiç kimseyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!