İçimde şimalden ılgıt ılgıt fırtınalar kopuyor,
Sanki güneş her sabah benim için doğuyor.
Güzel günler görünüyor umudun ufkunda,
Sanki bütün umutlar benim için yeşeriyor.
Nedense o an aklıma bir tek sen geliyorsun.
Seni düşünürken birden daralıyor içim.
Geçip bitmek bilmiyor şu günlerim,
Bir türlü tükenmiyor bu dertlerim,
Meğer böyle imiş bahtsız kaderim,
Bekle sevdiğim…
Sana bir gün mutlaka döneceğim.
Aldılar gönül elinden kopardılar beni
Bir acı mutsuzluktan başka nem kaldı
Bilinmez meçhule sürgün ettiler beni
Bir paslı prangadan başka nem kaldı
Tufan olup yıktılar şu garip dünyamı
Kovma beni o yürek mahzeninden
Çaresizliğe düşer esir olurum ben
Gözlerin öyle bakmasın gözlerime
Ne olur? Hasretine düşürme beni
Özleminle tutuşur kül olurum ben
Şafak söker, gecem biter.
Gül dalında yaprak düşer.
__Mevsim döner bahar biter.
__Gönlümüze hazan düşer.
Nerdesin ay bakışlım
Yüreğimde eserken ayaz bir rüzgâr
Sallanıp duruyor dalında yapraklar
Solunca güllerim, ötmüyor kuşlar
Neylesin şu deli gönül!
Söyle neylesin
Dışarıda Mevsim Sonbahar…
Bir gülüşüne ömür verdiğim
O vefasız yar aşka gelmiyor
Hazan vurdu soldu güllerim
Artık halimi sormayın n’olur
Açıldı yine ruhumun kapıları
Feleğin ağına takılıp gittim
Hayattan uzak mı uzak…
Kader sinsice kurmuştu bana,
En amansızından ümitsizce bir tuzak…
Henüz yirmisine yeni basmıştım ki,
Daha yaşanacak uzun yıllarım vardı.
Ben sevip de ezilmişim içerimde yara var.
Ne ölürüm, nede şu derdime bir çare var.
Hayat hüsran olmuş, dünyamsa tarumar.
Sanki kanıma enjekte edilmiş gibi…
Dolaşır durursun. Damar Damar.
Akşam olunca çöker bir asi karanlık
Sensiz her yer bana sanki samanlık.
Fethedecek yüreğimi o zalim ayrılık
Beni kadere bırakma SARIÇİÇEĞİM.
Seninle yazılmış bahtsız şu kaderim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!