MUTLAKA DÖNECEKSİN
Siyaha bulandı yine her yer;
güneş, nöbeti aya devretti.
yıldızlar, ellerinde uzun bir fener,
Seni, hayalinle aldattım dün gece.
Gerçi senin gibi bakmıyordu gözlerime,
Ama kapanıp da dizlerine yalvardım...
Ne olur sende bırakıp gitme diye.
Hiç kimse yerini tutamaz ya
Bu sene bahar nazlıydı İstanbul’da…
Boyuna ayak diredi gelmemek için,
Ama nafile.
Yenik düştü kuşların cıvıltısına,
Kelebeklerin yaşam sevincine
ALTIN İŞÇİSİ
Altın madeninden çıkmış, bir işçi gibiyim;
Yüzümde buruk bir tebessüm,
İçimde derin bir sızı var...
Zile basip kaçan haylaz çocuk.
Penceremden geçen meçhul.
Paranoya...
Odada biryerlerde saklı.
Aşk bana yatıya gelmez ki!
Savrulmuş o körpe yüreğin ayazda
Tutunacak bir dal aramış;
Nafile bulamamış.
Ve ilişmiş hain bir dala;
Ömrünün baharında...
BİR RÜYA DAHA BİTTİ
Bir rüya daha bitti tan ağarmadan,
Hayatın tam ortasında her şey yarım yamalak
Bir rüya daha bitti
Bu, son şiirim...
Sana yazılanların sonuncusu.
Artık, hiç bir şey ifade etmez
Ve tek bir mısra bile yazdıramaz bana
“Sensizlik Olgusu”
GÜCÜM YETMİYOR
Söylenecek o kadar çok şey var ki...
Cımbızla mı çeksem,
Avuçla mı döksem önüne bilemiyorum.
Yazılıyor,
Seni sevmek Güzeldi.
Güzeldi gözlerine Bakmak.
Bakmak...İşte Öylesine.
Öylesine bakıverdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!