Hayat mı acımasız.
Yoksa,
Ben mi sevmiyorum hayatı.
İnsanlar mı zalim.
Yoksa,
Sende yoktu kaba söz,sert bakış.
Sende yoktu sevdiğini bırakıp kaçış.
Sen birilerinin aklına uydun.
Bilmezdin neredeydi çıkış.
Sende yoktu zalimlik.
Özle,
İstersen bin kere özle.
Boşuna özlersin.
Ayrısın yardan.
Göremezsin.
Bu ayrılığı,
Sadece sen istedin.
Yolların uzaklığı değil,
Zalim insanların bile tuzağı olmadı.
Dostlarım vazgeçirmedi.
Aramıza kara kedi de girmedi.
Mecnun çöllere düştü.
Kerem yandı.
Ferhat dağları deldi.
Bende dillere düştüm.
Arkadaş arkadaşına küstü.
Gel diyor.
Dolmuşa binecek hani param mı var ki.
Hadi diyelim dolmuşa binmedim.
Koşa koşa.
Beş dakika da giderim.
Giderim gitmesine de.
Yine akşam oldu.
Babam neden hala gelmedi anne.
Hani işten gelirken bana bisiklet alacaktı.
Neden babam sözünde durmadı anne.
Tamam tamam istemiyorum bisiklet.
Eve gelsin yeter.
Unutayım seni derken.
Bana seni hatırlatıyor o kadın.
Kahretsin.
Keşke tanımasaydım.
Tıpkı senin gibi sevmeleri.
Kimler ne söylerse,
Şaka da olsa; hemen inanırım,
Çok safım.
Beni bir çocuk bile kandırır.
Sessizim, uysalım,
Ben şiiri.
Canımın sıkıntısını gidermesi için yazdım.
Ben şiiri.
Öfkemin dinmesi için yazdım.
Ben şiiri.
O vefasız yarimin beni sevmesi için yazdım.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!