Nihat Gülle Şiirleri - Şair Nihat Gülle

Sen tenimde yek cansın gönül gözümde mihrap
Nasıl aşkınla inlemez kalbe vuran mızrap
Vuslatını özlemek dayanılmaz ızdırap
Aşk dolu gönlünden süzülen bal ben olsaydım

Sen aşk dolu bir nehirsin, can gözümde muradım

Beş kıtada at koşturan Türk soyuyuz biz
Atlarımızın nal izleri kalmıştır taşlarda bile
Bilmeyiz biz ne düzen ne namertlik ne de hile
Altaylardan gelen akıncılar, yiğitleriz biz

Tanrı dağlarından türeyip dev imparatorluklar kurmuşuz biz

Sevgilim yokluğuna alışamadım
Bu fani dünyayı hiç sevemedim
Acı kader ile ben barışamadım
Veda ettiğin gün koptu kıyamet

Kıyamet kıyamet koptu kıyamet

Beni verme sakın yaban ellere
Kapılmayım coşkun akan sellere
Al götür beni gönül iklimlerine
Aşkınla büyüt,ser gönlünün kilimlerine

Duy beni ne olur al beni de yanına

Ahh deli gönül cemal-i yare bakarken
Tevhit hançeriyle can ver,aman aman
Aah deli gönül,hüsn-ü cemal-i yar varken
Gayre bakma,gayri görme aman aman
Aah,deli gönül yar ile işretteyken
Huzurda edeb yahu,şivan etme aman aman

Terk edilmiş bir gül gibi
Sararıp soldu gönlüm
Akıp giden bir sel gibi
Beyhude geçti ömrüm

Esti sevda bir yel gibi

Sen hiç birisine aşık olup ölesiye sevdinmi usta?
Her an onu düşünüp; iç çektin mi seher vakitlerinde
Bazan kahkahalarla gülüp,bazan hıçkırıklarla ağladınmı?
Onu çok özlesen de hasreti içine gömdün mü?
Onun üzerine pembe hayaller kurup mutlu oldun mu?
İçindeki derin yarayı gizlemek için gülümsedin mi yüzüne?

Koskocaman bir sıradağla örülmüş dört bir yanımız
Ergenekon kadar sıkıcı ve dar, gaflet uykumuz
Nerede Korkut ata eritsin bu demirden dağları
Haydi canlar parçalayın bu çelikten ağları

Dağılın tüm dünyaya üçler yediler kırklar aşkına

Geceyi soy karanlık emelli sefil gölgelerden
Geç yaşamın önüne koyduğu tüm engellerden
Serp yüreğinde ki sevgi tohumlarını esen yellere
Yeni yaşamlara doğru pupa yelken açıl denizlere

Özgürlüğe kanat çırp sende martılar diyarına

Hakk kim kul kim bir bilsen öyle konuşamazdın. Bilmiyorsun, bilmediğini de bilmiyorsun. Bir insan dünyayı ahireti bilse, lakin Allah'ı bilmese ona alim demezler.Ey güzel kardeşim Allah ile kul arasına girilemez.Ama heyhat sen araya mesafe zaman mekan koyarsan araya; ana baba yar çoluk çocuk,makam mevki hepsi birer put olup araya girer ve seni gerçek İlahtan Alemlerin Rabbinden mahrum eder.

Gelelim hakiki mürşit ilimdir sözüne. İlimden ilim mürşidi olur. Mürşit ise, ilahi aşk ile olur. İlahi aşk, gönülden gönüle, bir kamil mürşitten verilir.

Yunus Emre Hz., Taptuk Emre'den yetişti. Kırtaltı sene dağdan odun çekerek yetişti.