Adı Nihat değil, İnat'tır aslında,
Trabzon'un dış mahallesinden yükselen bir seda.
Gönlünün şatosunda yaşayan, bilge bir eda,
Zorlukta eğilmeyen, soylu bir rüya.
Kendine efendi, hür bir kalemkâr,
Katıksız, duru, gönlü pırıl pırıl.
Tükenmez bir enerji, hiç durmayan bir pınar,
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta