Nihat Eren Şiirleri - Şair Nihat Eren

Tamamlamadan rolümü
Ellerimle yırttım senaryomu
Maskelerimi sökerek yüzümden
Çekildim sahnesinden dünyanın

Boğazımda düğümlenmiş şarkılar

Belki alışkın değil
Görmeye gözlerim
Kıymaya sözlerim
Tutmaya ellerim
Ama alışkın yüreğim
Sevmeye seni

Anlarsın zamanla
Tanıdıkça anlarsın
Anladıkça seversin
Sevdikçe vazgeçmek istemezsin
Böyledir aşk
Sessiz bir kıyamet gibi

Gözlerine saldırmış dün geceden
Bir bela gibi izler bilmeceden
Her dakika çektiğin bu işkenceden
Seni kim kurtaracak anneciğim

Bir yokluğa inanan itaatler

Duvarda çatlak bir ayna
Karşısında çürük bir adam
İçinde ben ve hakikat

Soluk yüzümde bin yıllık hatıralar
Ve hüzünlü bir sonbahar

Gözlerimiz yollarında
Gelmek ne vakit nasip
Söyle yavrucağım
Henüz yarısı bile olmadı
Gelişinin gününe
Dakikalar saatler günler

Bir savaş esiriyim
Üstümde uçuşan kurşunlar beynime işliyor
Rahat durmuyor vicdanım yaralıyım
Ne cesaretim kaldı ne hırsım yanıyor yüreğim
Çünkü ben de insanım

Benzemez insan insana benzememeli
Türküsünü kendi sesinden söylemeli
Elbiselerine sinmeli ter kokusu
Bütün yolları ayaklarıyla yürümeli
Kendi nefesiyle yaşamalı insan

Bugün mavi göğün siyah perdesi delinmiş
Altı aylık bir filmin sonuna gelinmiştir
Hüzün mevsiminin miadı dolmuş
Gün sabredenlerin günü olmuştur.

Karanlıklar inadından vazgeçmiş

Yeşil gözlerinden bir ömür düştü payıma
Bir ömür ki ta ebet sarhoşluk
Bir ömür ki müebbet mutluluk

Çalgılar cümbüşler çıngıraklar
Öbek öbek sefa deste deste vefa