Nihanımsın… Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Açamam ben sırrımı, tan eder alem bana,
Bilmeyesin gülnihâl, kor olsun, gönül yansın.
Değmesin medet eli, zan olsun çarem bana;
Sen ki gözüm ucundan ayrılmayan nihansın.

Kendime dahi demem murad eyle vuslatı!
Okşamaz başım benim içimdeki karaltı.
Düşme sevda çölüne, daha yaşın onaltı..
Sen benim takdirime çağrılmayan nihansın.

Dile düşmeden ismin merak bulmaz gözleri;
Ey güzelin rumuzu, teşne olmayan peri..
Ne haddimi bağışla, ne gönlümü ver geri.
Sen ki, karanlığımdan sıyrılmayan nihansın.

Sensin sureti mercan, sensin nakşı yakutun!
Sensin hayal yıldızı, hep parlayan umudun.
Seni hicrin kayırır, bana hüzün yokluğun..
Sen ki, intizarıma darılmayan nihansın.

Ey gözleri sebebim, ey kaşları hilâlim..
Neden yaktın diyemem, olmasan da helalim.
Aşka diyet vermeye yetişir bu vebalim!
Halâ benim sırtıma sarılmayan nihansın…