Nihan Yıldırım Şiirleri - Şair Nihan Yıl ...

Sondan başladım
Büyütüp, adını koyup doğurdum
Kapağını terk eden sarı kahve makinesi,
İki fincan, şeker tabağı,
Bağdat kahvecisinden alınmış huzur
Çağ kaşığı, yalnız.

Dur!
Otur yanıma önce!
Gece uzun,
Önümüzde onca saat var...
Otur yanıma.
Sıcaklığın gelsin önce,

Bir uyku muydun inadına nefes aldığım
Bir kitap mıydın
yoksa bir şiir, adı önceden konulmuş
Bir terlik miydin havaalanlarında
ya da müslüman bir çorap mıydın yılbaşı gecelerinde
Kar yağardı yaşadığımız parmaklara

Benim umudum şiirlerimdir
Bilirim ki bir sonraki daha güzel olacak
Bunun sunduğu garanti
Şiirime cesaret,
Kalemime güç,
Bana ilham verir.

Benim
Ardımdan koşanım hiç olmadı!
Bavuluma şiirlerimi doldurup
Kapıyı çektiğimde
Ardımdan yetişmeye çalışan
Bana ait bir kalp

Bir şarkı çıkar radyoda,
Anidan ağlamaya başlarsın.
Notalar,sözler üzerine gelir,
Gözyaşları gözlerinden dökülür ard arda..
Acılar üst üste iner suratına,
Sakınamazsın kendini ve

Anam düştü yine aklıma
Askerden evvel yaktığı kınanın
İzi var hâlâ avuçlarımda.
Kokusu anamı getirir
Bu dağ başına,
Anam olur bir er

Hayatta varlığı devam eden,
Eskiden “can” denilen bir insan
Nasıl unutulur?

Nasıl bir anda tüm umutlar,
Tüm sevgiler son bulur?

Kulağımda nameler var.
Şarkılar seni söylüyor.
Ayrılık acısı değil de
En çok
Bana hasret koyuyor.
Kanrevan içinde ruhum,

Bu oyunu bilmiyorum...
Yeni yetme şairlerin,
Bağlaçlarla emaneten birbirine bağladığı
İki cümle gibiyiz...
Bu oyunun adı 'bağlanma'ysa;
Oyunumuzu fazla ciddiye almış olacağım ki