_____ “ettik o kadar ref‘-i ta‘ayyün ki neşâtî
_____ âyîne-i pür-tâb-ı mücellâda nihânız”
bu derinlikte kayboldu eşyâ
âh sözlerim tamamlardı gûyâ
sandığımızdaki eksik hece
kendini açar mı gece gece
bu karanlıkta yıldızlar başka
bu denizlerde açılmak aşka
sonra kaybolmak sonra telâş yok
yeniden bulmak ve hepsinden çok
özlemler birikirken mest olmak
mahmûr bakışlarla şikest olmak
bu serinlikte hevâ tertemiz
aynalardan kayboldu o son iz
Kayıt Tarihi : 24.5.2023 19:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Son Hüzün de Çekilir Aramızdan", Günce Yay., 2018.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!