Belkide son gözyaşıdır bu
Akıttığım
Belkide son haykarıştır bu
Belkide çektiğim son acıdır
İçimi acıtan
Koysam yorgun başımı dizlerine
Okşasan ellerinle benbeyaz saçlarımı
Uzanıp kalsam kuzağında öylesine
Ne olur birde ağlamasan
Seni görünce ne yapmalıyım?
Kırgınlığımımı ifade etmeliyim?
Yoksa kızgınlığımımı suratına haykırmalıyım?
Herşeyi bir kenara atıp
Acınımı,sıkıntılarınmı almalıyım?
Söyle bana ne yapmalıyım?
Geçer sandığım acılar
Bir bir açılıyor
İçimi kemiren bu sızı
Beni bilinmezliğe itiyor
Arkama baktığımda meleğimi görüyorum
Önümü döndüğümde ise
Durma ağla gözyaşı
Dök içindeki nefretini
Yenildiğini,güçsüzlüğünü
Göster düşmanına
Gösterki karşında zafer çığlıkları atsın
Gelin üstüme bir canım kaldı
Vermediğim
Tek istediğim mutluluktu
Oda çok görüldü bana
Bu akşam son ağlayışım
Son haykarışım
Hadi durma ağla
Ağlaki içindeki zehir aksın
Hadi ağla ve bırak
Durmaksızın
Ne duruyorsun
Bak dışarıya
Elveda deyişinle yıkıldı dünyam
Belkide sonkez açmıştım kapılarımı
Şimdi hiç açmamak üzere kapatıyorum
Kapılarımı
Gerçek olup olmadığını anlayamadan
Temiz yüreğin gelince aklıma
Ey Rüzgar
Es esebildiğin kadar
Götür beni buralardan
Götür ki kimseler kırmasın
Daha fazla
Ey Rüzgar
Hep şiirlerimde isyan ediyorumya
Artık etmiyorum
Çünkü isyan edicek bir şey kalmadı
Diyorumya beni anlamadılar diye
Hala anlamıyorlar
Haykırıyorumya şiirlerimde
hayat demek mücadele demektir.en güzel duygu yalansız sevmektir ve sevgiye göz yaşlarını feda etmektir.ama asıl marifet görmesende sevgini karşında bilmektir