İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Yağmura doğruydu gözlerin... Yağmura doğruydu gözlerin... Ve sebebiydi bu; anlaşılmazlığının... Gözlerin sevgi mi korku mu bakıyordu? Yağmura doğruydu gözlerin... Ve yağmur: Büyütmüştü; gözbebeklerini, Büyütmüştü; anlamlarını... Anlaşılmazlığını... Damlaların kesiştiği yerde; Titriyordun.... Yağmur dokunuyordu hislerine; Ve sen, titriyordun.... Yağmura doğruydu kayboluşun... Ve tıpkı kalbindi; gözlerin; Büyük, asil ve kararlı... Anlaşılmazlık büyüyordu gözlerinde; ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!