Nihale Şiiri - İlknur Keskin

dünyayı dar eder
gününü mahveder
umudu yok eder
o hep kıs kıs güler

maydanoz gibi biter
aklına esip gider
durduğu yerde durmaz
tepeden bakıp geçer

huyunu bilmez insan
dost sanıp inanırsan
gençliğin hayallerin
yanından akıp gider

akıllı geçinir o
hisleriyle gezinir
eyvallah dedikleri
ona buna ezilir

düzen böyle kuruldu
o koltuğa gömüldü
kıpırdamamak için
göbeğini büyüttü.

bilen bilir bu hayat
bir gün elbet bitecek
yürekleri yakanlar
hesaba çekilecek.